Precies een week na Valentijn vonden de studenten Interactieve Media van de Hogeschool van Amsterdam het tijd voor een romantisch avondje speeddaten met topbedrijven uit de interactieve industrie. Zodoende zat ik gisteravond namens mijn werkgever even na zevenen ’s avonds aan een tafeltje in de Flamingohal in Artis voor het evenement ‘Romantique pour IAM‘ (hoe verzin je zo’n naam!). In ruim twee uur schoven 9 studenten aan voor een speeddate-sessie om een begeerde stageplek.
Wat mij betreft een geslaagde avond. De studenten hadden de organisatie goed voor mekaar, de sfeer was prima en de aankleding ook. Het niveau van de studenten beviel me ook wel. Toch begrijp ik iets niet. Slechts de helft van de studenten had een eigen site. Dat lijkt me toch wel een must voor een studie interactieve media. De beste leerschool is immers nog altijd de praktijk.
Of ik er inderdaad een geschikte stagiair aan overhoud is nog even afwachten. Wel had ik vanochtend van de meest enthousiaste student al een mailtje ontvangen. Dus interesse voor het stageproject is wel gewekt. Nu nog kijken of de aankomende generatie interactieve professionals in 10 weken een mooie nieuwe online tool uit de grond kan stampen.
Mijn vierjarige dochter heeft een eigen profiel op de desktop bij ons thuis. In Mozilla’s Firefox heeft ze haar eigen bookmarks en surft ze van bobo.nl naar de site van Zappelin. Prima allemaal. Zolang ze niet kan lezen en geen url’s kan typen blijft over het web surfen voor haar een redelijk gecontroleerde omgeving. Dat wordt anders zodra ze op Youtube zit. K3 intikken in de zoekbox is zo gedaan en daarna komt ze via de ‘related videos’ wellicht op ongeschikte plekken terecht.
Dat ik een broertje dood heb aan iedere vorm van godsdienst of geloof is genoegzaam bekend. Het lezen van godsdienstige lectuur is dan ook een van mijn grootste hobbies. Heerlijk. De onnozelheid en treurigheid druipen er namelijk vaak van af en dat leest nog lekkerder weg dan de gemiddelde seks-scene uit een boek van Saskia Noort. Fijn dus dat ik vandaag, bij thuiskomst na twee kerstdagen weggeweest te zijn, ook het stencilwerk van ‘de jongeren van Hizb ut Tahrir in Nederland’ in de brievenbus vond, waar heel Nederland inmiddels van 
