Jarenlang was ik Volkskrantabonnee. Maar na een jaar of acht had ik genoeg van het zure, vergenoegzaamde toontje en zegde mijn abonnement op. Ik stapte over op Het Parool. Kort na mijn overstap stapte Het Parool ook over van broadsheet naar tabloid. Een stap ten goede. En daarop volgde nog een veel betere stap. Het Parool ontworstelde zich aan de greep van PCM Uitgevers. De krant werd er niet slechter op. Integendeel, de focus kwam steeds meer op Amsterdam te liggen en de oplage steeg.
Een poosje geleden vertrok de hoofdredacteur onder wiens leiding al die goede stappen gezet werden. De nieuwe hoofdredacteur kwam van de Volkskrant (PCM). De nieuwe hoofdredacteur vond het nodig om het succesvolle Parool een restyle te geven. Die restyle is wat mij betreft mislukt. De eigenzinnige, creatieve en hoofstedelijke uitstraling heeft plaatsgemaakt voor eenheidsworst in de betere PCM-traditie. Het Parool is het AD van Amsterdam geworden, emotieloos en karakterloos. Geliefde rubrieken en columnisten zijn verdwenen of verplaatst. Ervoor in de plaats kwamen zelfvoldane columnisten die als belangrijkste onderwerp zichzelf hanteren.
Vandaag ontving ik de herinnering voor de betaling van mijn abonnement op Het Parool. Ik neig ernaar de rekening maar niet te betalen. Het is mijn krant niet meer. De nieuwe hoofdredacteur had er beter aan gedaan haar eerste pijlen maar eens op de website van het Parool te richten. Daar is wel echt werk aan de winkel. Maar ja, internet is nooit het sterkste punt van PCM geweest. Ook niet van zijn voormalige medewerkers helaas.
I-kloon 
Geef een reactie